کیفیت پودر فلزی یک عامل مهم در تعیین فرآیند سینتر و عملکرد محصول نهایی ابزار الماس متراکم فلزی است.شاخص های عملکردی زیادی وجود دارد که کیفیت پودرهای فلزی را مشخص می کنداز جمله، چند شاخص مانند محتوای اکسیژن، اندازه ذرات،و نسبت شل شدن تاثیر قابل توجهی بر کاربردهای عملی دارند و مستقیما یکنواخت مخلوط ابزار را تعیین می کنند، شکل پذیری فشار سرد و تراکم فشار سرد. ، درجه سینتر کردن، تراکم سینتر کردن، سختی سینتر کردن، قدرت خم شدن، قدرت نگه داشتن الماس ماتریس و مجموعه ای از شاخص های عملکردی مانند عملکرد لباس ماتریس.از منظر اثرات واقعی استفاده، تاثیر محتوای اکسیژن پودر بر ابزار الماس عامل اصلی است.

​تاثیر محتوای اکسیژن پودری بر ابزار الماس به شرح زیر است:

​1تاثیر بر قابلیّت شکل گیری از طریق فشار سرد

​هرچه محتوای اکسیژن بالاتر باشد، شکل گیری مطبوعات سرد بدتر می شود: دلیل اصلی این است که اکسید فلزی پودر را سخت می کند و سختی را کاهش می دهد.که به ضرر شکل گیری مطبوعات است.به خصوص زمانی که محتوای اکسیژن در سطح پودر بیش از حد بالا است، چسبندگی پودر افزایش می یابد.باعث بدتر شدن قابليت شکل دادن فشار سرددر تولید واقعی، هنگامی که مقدار مخلوط بزرگ است، قالب بندی مطبوع سرد اغلب به پس از استفاده از پودر و ذخیره شدن برای یک دوره زمانی آسیب می بیند.این به طور عمده به اکسیداسیون پودر مربوط می شود، به خصوص در شرایط آب و هوایی مرطوب، این مشکل برجسته تر است.

​2تاثیر بر دمای سینتر و ثبات فرآیند

​هرچه محتوای اکسیژن بالاتر باشد، دمای سینتر شدن ماتریس بالاتر است و ثبات سینتر شدن بدتر است. این به این دلیل است که اکسید های پودر فلزی، به ویژه اکسید های سطحی،فعالیت سطحی ذرات پودر را به شدت کاهش می دهد، به طور جدی مانع از حالت اتصال بین سطوح بین ذرات پودر در طول فرآیند سینتر کردن، مانع از فرآیند آلیاژ، کاهش قدرت اتصال بین سطوح بین ذرات،درنتیجه کاهش می یابد. این باعث افزایش قدرت نگه داشتن ماتریس بر روی الماس می شود..

​نتایج تجربی نشان می دهد که هرچه محتوای اکسیژن بالاتر باشد، درجه حرارت سینتر شدن بالاتر باشد، درجه چگال شدن بدن سینتر شده پایین تر است.هرچه میزان از دست دادن مواد با نقطه ذوب پایین بیشتر باشد، و عملکرد ماتریس بدتر می شود

​وجود اکسید سطحی مانع از اتصال و آلیاژ بین ذرات پودر فلزی در طول فرآیند سینتر شدن می شود و بر روند چگال سازی سینتر شدن تأثیر می گذارد.

​3اثر بر مقاومت سینتر کردن ماتریس

​در برابر همان دما و فشار سینتر کردن، هرچه محتوای اکسیژن بالاتر باشد، مقاومت سینتر شدن گوشت کمتر است.

​هرچه محتوای اکسیژن پودر فلزی بالاتر باشد، تراکم فشار سرد بدتر می شود. سوراخ های زیادی در کامپکت وجود دارد که در هنگام سینتر کردن حذف آنها دشوار است.

​4تاثیر بر سختی ماتریس سینتر شده

​سختی ماتریس سینتر شده عمدتاً به خواص ذرات پودر فلزی، یکسانی ساختاری، قدرت پیوند رابط و درجه چگال شدن (پوریزتی) مرتبط است.محتوای اکسیژن پودر فلزی تأثیر قابل توجهی بر سختی نمونه های سینتر شده ندارداگر اکسید های درون پودر در حالت پراکنده توزیع شوند، انرژی تحریف شبکه در داخل ذرات پودر افزایش می یابد و سختی ذرات را افزایش می دهد.

​5تاثیر بر بافت و فشرده سازی جسد

​محتوای اکسیژن، به ویژه محتوای اکسیژن در سطح ذرات پودر، تأثیر زیادی بر ساختار و تراکم ماتریس سینتر شده دارد.هرچه بهتر باشد، یک ماتریس با یکپارچگی خوب به دست می آید.، نیروی اتصال قوی ذرات و درجه بالایی از چگال شدن ساختار، که باعث بهبود قدرت نگه داشتن مکانیکی ماتریس به الماس می شود.

​6تاثیر بر آلیاژ گوسفند

​روش های آلیاژ بین پودرهای ماتریس سینتر شده:

​اول، به مواد با نقطه ذوب پایین (Sn، Zn و غیره) برای ذوب و پخش و حل در رابط ذرات برای تشکیل یک محلول جامد، مرحله متوسط یا ترکیب متکی است.

​دوم، انتشار متقابل بین رابط های ذرات جامد. تاثیر ماتریس سینتر شده بر نیروی نگه داشتن الماس:

​هرچه محتوای اکسیژن پودر فلزی بالاتر باشد، اثر آلیاژ گیری ماتریس سینتر شده بدتر می شود، ویژگی های مکانیکی جامع ماتریس بدتر می شود.و هر چه قدرت نگهداري مکانیکي الماس بدتر شود.

​آزمایشات نشان می دهد که زمانی که محتوای اکسیژن پودر Fe بیش از 5000 × 10-6 است، توانایی محاصره الماس ماتریس ضعیف می شود، عمدتا به دلیل آلیاژ ناکافی بین پودرها،ماتریس گسستهبه خصوص زمانی که محتوای اکسیژن بیش از 7000 × 10-6 باشد، یک ساختار بسیار شل مانند "توتو" در ساختار ماتریس سینتر شده ظاهر می شود.از دست دادن توانایی نگه داشتن الماس.